
Sento no tren entre umha rapaza que le Charlie y la fábrica de chocolate, e um velihno que dormita sobor de um libro de salmos, aberto na página de Sabado II, Laudes. Na estaçom espera o meu pai, e imos directamente ó tanatorio. Morréu dona Tomasa, ós 101 anos. Doña Tomasa. Na ilha era todo um persoaje. Zamorana de nacemento, véu de mestra e casóu có dono da fábrica de conservas. Eu lémbroa já velha e faladora incansábel, arrogante e dictatorial, sempre no séu papel de terrateniente do povo.
Tío Juanito, que morréu fai máis de 50 anos, deixóulhe escrito o epitafio, que tenho intençom de depositar, esta tarde, na súa tumba :
No crean que esto es un cuento
que en este sitio sagrado
descansa ya un elemento
que en vida fue de cuidado
Mala como un vendaval
que todo lleva y arrasa
fue maestra nacional
y se llamaba Tomasa.
0 comentarios