As vezes, sí, alimento a nostalgia. Coma umha forma (máis) de memoria. Como se o único que ficase do pasado fose o eco dumha dor. E a evocaçom desa dor, umha forma de [re]viver o pasado
A miña nostalgia está ben alimentadiña, por temporadas está a ocupa-lo sitio reservado para moitas outras lembranzas, non pode ser. Nostalgia,¡"érguete e camiña" dunha vez!
1 comentario
sonia -