Amor e morte

Hoje pasóu por aquí o Melgo, um dos congros máis velhos da ría. Nom sae moito da súa cova en Sálvora, e por iso me sorprendéu. Anda con mal de amores, o probe. “Despóis de tantos anos”, díxome, “ando detrás dumha congra gordinha e fermosa”. “¿E ela faiche caso?”, perguntéi. “Iso é o malo”, contestóu, “faime moito caso”. Abréu os olhos coma só pode fazelo un congro e engadíu : “Quere que nos vaiamos reproducir”. Eu miréino con seriedade e nom dixen nada. Despóis marchóu por entre os golfres.

Os congros reproducímonos umha soa vez, no mar dos Sargazos.

Para un congro, namorarse sinifica morrer.