Sen arancéis

Levo escrito o teu nome no dobre fondo da concencia. Tra-los meus olhos levo imaxes tapadas, palavras en sombra, versos de contrabando. E apanho pensamentos que pasan a fronteira das mans polas noites, como o marisco em época de veda. Polo día, fago estraperlo con estas linhas, que chegan ó ordenador en patera.
E busco -no mercado negro- un jeito de pensar en ti
sen te querer